Dursunəli arvadına jaket satın
alıb gəlməsəydi, bu hadisələrin
heç biri ol-mayacaqdı. Arvadı jaketi
götürüb orasına-burasına baxdı
sonra üzünü turşudub:
Neçiyə satın aldın?
Deyə soruşdu.
Əlli suma.**
Arvadı sevinmək əvəzinə
yenə dır-dır etməyə başladı:
İyirmi ildir ki, müəllim
işləyirsən hələ də
bir şey almağı bacarmı-san.
Allahın 32 sumluk malı 50 suma satanların
əlləri qırılsın! Yerin
dibinə girsin.
---------------
I. Hekayə, Özbək kalikatura
curnalı olan "Muştum" (Avqust, 1980
tarixli, 15-ji sayı)"dan götürülmüşdür.
II. SUM = Rubl (Özbəkistanda
pul vahidi).
Dursunəlinin təpəsi
atdı:
Bazardan deyil, tanış bir
adamdan aldım, mənim üçün
axtarıb tapdı. camaatın başqa
işi yoxdur bir ja-ketdən ötrü məni
aldadacaq!
Sizin kimi bir əfəli aldatmayıb
da, kimi aldadacaqlar!
Dursunəli jaketi hiddətlə
qoltuğuna vurub aldığı adamın
yanına getdi.
Ay bala… bunu mənə
niyə baha satmısan? Tanış adam
sözü ağzında gəvələyir:
Hər şeyin bir yolu var! Müdür
o jaketləri 45 suma satmağı mənə
əmr edib. Sizi tanış hesab edib 50
suma verdim. Demək bu həm yaxşılıq
həm də günah sayılır.
Dursunəli bir qədər
duruxsundu və müdürün yanına
girdi.
Hər heyin bir yolu var, ağabəy
bax biz qardaş sayılırıq! Dedi
və o səmimiliyi davam etdirdi:
Anbardan özümüz 40 suma aldıq.
İnanmırsınızsa gedib anbardan
topdan qiymətini soruşa bilərsi-niz.
Səndemə anbarın müdiri
Dursunəlinin əlində yetişmiş
tələbələrdən biri imiş.
Bu tələbə riyaziyyatdan həmişə
iki alırdı. cırtdan kimi arıx
bir uşaq idi. İndi isə qa-rını
çıxıb, yekəpər bir adam
olub. Ağzı da qızıl diş
ilə doludur. Gombul əllərini açıb:
Ooo, Dursunəli müəllim,
salam necəsiniz, bir problem var? Dur-sunəli
problemi açıb danışdı.
Dursunəli müəllim bunu
niyə bilmirsiniz axı. Bu çox az tapılan
bir maldır. Tüccarın özündən
biz 34-ə almışıq.
Bu qarışıqlıqdan
sonra Dursunəli boy-nubükük evə
girdiyində bacanağı evdə idi.
Bacanağı işini bilən biri idi,
çobandı, amma Volqa marka bir maşını
vardı.
İşlər necədir?
Qoyunlardan bu mövsüm quzu götürə
bildin? Deyərək onunla danışmağa
uyğun bir mövzu tapmağa çalışdı.
Bacanağı seyrək saqqalını
sığal-layaraq güldü:
Əlbəttə! Dedi. Hər
100 qoyundan əlimizə 250 quzu keçdi.
Dursunəli məhəttəl
qaldı və dedi!
Bir qoyun da heç arxa-arxaya iki
yarım quzu balalayarmı?
Balalayar! Deyərək gülən
bacanağı dedi:
Balalamazsa balaladarıq. Yeri gəlsə
yüz qoyundan üç yüz quzu da alarıq.
Ay Allah qorusun! Dedi Dursu-nəli
və yaxasını sirkələdi.
Yolu var. Bilmək lazımdır.
Bizdə plan var. Onu ödəməliyik.
Ertəsi gün Dursunəlinin
işlədiyi məktəbə komissiya
gələcəyi xəbərini məktəb
direktoru sinifə girib ona xəbər verdi.
İlk siniflərdə vəziyyət
qarışıqdır! Dedi direktor qaşlarını
çatallaya-raq. Başqa siniflər yüzdə-yüz
müvəffəqiyyət göstərirlər,
amma 3-c"də hələ iki alanlar var.
Dursunəli özünü saxlaya
bilmədi və hiddətlə dedi:
Hərfi tanımayan bir şagirdə
mən necə 3 verim. Versəm də
şagird-lər daha heç oxumayacaqlar,
ayaq açıb başıma çıxacaqlar.
Direktor, etiraz istəmirəm!
Deyə-rək əlini sirkələdi:
Uşaqları evi-nizdəmi öyrədərsiniz,
yoxsa bu-radamı o sizin biləcəyiniz
bir işdir. Bizə komissiyanın yanında
yaxşı hərəkət etmək
lazımdır. Plan bundan ibarətdi. Üç
gün so-nra komissiya gələcək.
Vaxtınızı çalışacağam
daha da artırım.
Dursunəli bütün gecə
düşündü-da-şındı.
Niyə hər yerdə hər şeyin
bir yolu vardır, amma mənə gəldikdə
isə hər şey çarəsiz qalır?
Niyə indi bütün uşaqların
əla qiymətlər alması mümkün
olmasın? Əşi mümkündür!
Dursunəli arxayınladı.
Sabah dərsə arxayın getdi, 3 c sinifinə
girdi.
Uşaqlar yaxında sinifimizə
ko-missiya gələcəkdir. Sizə
bildiri-rəm. Ancaq siz hər şeyi mənə
həvalə edin. Bir yolunu tapıb on-ları
razı salıb göndərəcəyəm.
Su-alları sizə əvvəlcədən
ve-rəcəyəm. Komissiya gələndə
də mən əzbərlətdiyim
sualları ve-rəcəyəm kimin sualını
verəcəy-əmsə onu qaldıracam
və asanlıqla cavab verəcəksiniz.
Amma hamı-nız əlinizi qaldırın.
Mən kimi qaldıracağımı
əvvəlcədən təyin edəcəyəm.
Oldumu?
OLDU! Deyə uşaqlar cıvıldaşdı-lar.
Elə də oldu. Bir müddətdən
sonra si-nifə uzunlu qısalı tam altı
adam gəldi.
Dursunəli birinci sualı ortaya
atdı:
Uşaqlar insanın döş
qəfəsində hansı orqanlar yerləşir?
Uşaqların hamısı
birdən əl qaldırmağa başladılar.
Mən deyim müəllim!
Yox mən deyəcəm!
Dursunəlinin uşqlara olan
sevgisi daha da artdı. Afərin, yolunu tapmaq
bax belə olar! İndi görək kim
əfəldir. Dursunəli bi-rinci sualı
kimə yazdırdığını
həyəcandan unutdu. Uşaqlar isə
sinifi dağıdarcasına əl qaldırırdılar.
Ən birinci sırada oturan bir civirtdək
uşaq yaman qışqırırdı.
Dursu-nəli yəqin ki, bu bilir sualın
cavabını, bir bundan soruşum.
Muxtar sən cavab ver! Dedi Dur-sunəli
qorxa-qorxa.
Muxtar yerindən dik atılıb:
Qurbağa çox faydalı
bir heyvan-dır. Milçək, ağcaqanad
kimi zə-rərli həşəratları
məhv edir…
Dursunəlinin beyni atdı.
Yox, oğlum mən səndə
döş qəfə-sində yerləşən…
Muxtar bir an fikirləşdi və
davam etdi:
Qurbağa qış yuxusuna
yatır, ba-harda…
Otur! Dedi Dursunəli hirslə,
so-nrakı sualı dedi:
Deyin görüm ölkəmizdə
böyük şəhərlər hansılardır?
Yenə uşaqların hamısı
əl qaldırdı.
Dursunəli ən çox bağıran
balaca bir qızı qaldırdı. Deyəsən
bu sualı ona yazdırmışdım.
Qızım, sən denən.
Qızın yerindən qalxması
ilə bağırması bir oldu.
Meşələrdə ayı,
şir, pələng, dov-şan kimi heyvanlar
daha çox ya-şayır.
Mən səndən heyvanlarımı
soruşu-ram! Hirslə dedi Dursunəli.
İçi-nizdə bunu bilən yoxdur?
Sən otur!
Növbəti sual quşlar haqqında
idi. Uşaqlar yenə əllərini qaldırlar.
Məhəmməd sən
denən bu sualın cavabını.
Məhəmməd yerindən
qalxmadı.
Nə oldu? Deyə Dursunəli
fəryad etdi. Dilini uddun!?
Səlim gəlmədi, dedi
Məhəmməd yavaşca. Bu onun sualı
idi.
Arxada oturan uzunsaç bir qız
müəlliminə yazığı
gələrək icazə istəyib
yerindən qalxdı.
Bayaq verdiyiniz sualı mənə
yaz-dırmışdınız. Heç
olmazsa ona ca-vab verim…?
Komissiya sinifdən Dursunəli
müəllimin az qala meyidini çıxa-racaqdılar.
Rəngi solmun halda birtəhər evə
göndərdilər.
Arvadı onun bu halını
görüb qor-xdu.
Vay, sizə nə oldu? Hardan
gəlir-siniz?
Açıq qəbirdən!
Deyə Dursunəli bağırdı.
Al bu jaketi rəddol səni gözüm
görməsin!
Nə oldu ki?!
O jaketi yandıracağam, parçalay-acağam!
Al apar onu gözümün qabağından!
Azərbaycan diline
çeviren:
CAHİD Kazımov.