Bir
çox xüsusatlar Lev Nissembaumun bu romanın
müəllifi olmadığını
göstərir
İlk olaraq 1980-ci illərdə
Qurban Səidin adını bir isveçli
dil müəllimindən eşitdim. O xanım
mənim azərbaycanlı olduğumu
bilib Qurban Səidin adını çəkdi.
Təəssüflə "Bu azərbaycanlını
tanımıram", - deyərək susdum.
Ürəkdən istədim ki, bu xanım
Şəhriyar, Səməd Vurğun,
Pərvin Etisami kimi tanınmış
(hər halda, bizlər üçün)
azərbaycanlılar haqda söz salsın
və mən onların əsərləri
barədə məmnuniyyətlə
fikir söyləyim. Amma neyləməli
ki bu böyük azərbaycanlıların
əsərləri və adları Qərbdə
Qurban Səid ilə müqayisədə
hələ kifayət qədər şöhrət
qazanmayıb.
Bu hadisənin üstündən
neçə illər keçmişdi və
bir gün kitabxanada gözümə Qurban
Səid adlı bir kitab toxundu və həmin
kitabı alıb evə gətirdim. Kitab
"Əli və Nino" adı ilə
1937-ci ildə alman dilində Vyanada nəşr
olunmuş və sonra neçə Avropa
dillərinə, o cümlədən ingilis,
fransız və isveç dillərinə
tərcümə olunmuşdu.
"Əli və Nino" 1905-ci
il Rusiya inqilabı ərəfəsində
bir müsəlman azərbaycanlı ilə
gürcü qızı arasında məhəbbət
əhvalatından danışırdı.
Azərbaycanlı aristokrat ailədən
olan Əli Xan Şirvanşir Nino Kipiani
adlı gürcü qızına hələ
məktəb dövründən aşiq
olur və sonra onunla evlənir. Bu arada müəllif
Əli xanın ikiüzlü erməni
dostu - əbədi xəyanət simvolu
- Nacarariyanı və XX əsrin başlanğıcında
Qafqazda baş verən siyasi hadisələri
da qələmə almışdı.
Joan Vain, romanın müqəddiməsində
yazdığı kimi, müəllif tarixi
epizodlar yaratmışdı. Eyni halda, müəllif
o çağdakı Şərq ilə
Qərb (eləcə də islamiyyət
ilə xristianlıq) arasında bağlılıqları
və ziddiyyətləri də hərtərəfli
göstərməyə cəhd edir. Romanın
həyəcanlı səhnələri
dəyişik yerlərdə (Bakı,
Şuşa, Tiflis və Dağıstanda)
formalaşsa da, tarixi hadisələrin detalları
Bakıda və Tehranda qələmə
alınır. Qeyd etmək lazımdır
ki, müəllif bir akademik tarixçi olmadığı
üçün, bəzi hadisələri,
o cümlədən Teymurləngin yeddi
dəfə Tiflisə yürüşünü
(Nino deyir) və ya Fətəli şahın
dövründə Rusiya səfirliyinə
hücum səhnəsi və şahın
o tədbirdən razı qaldığını
düzgün izah etmir.
Qurban Səidin kimliyi haqda məlumat
verilmədən nəşr olunan bu əsər
uzun illərdən bəri Azərbaycan
alimlərini narahat edib. Eyni zamanda, yəhudi
və alman alimləri də bu müəllifə
sahib durmağa cəhd edirlər. Bəzi
rəvayətlərə görə,
"Əli və Nino" Azərbaycanın
məşhur yazıçısı
Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin
əsəridir. Digər rəvayətlərə
görə, müəllif ziyalı ailəsindən
olan bir vətənpərvər azərbaycanlı
dissident (siyasi qaçqın) olmuşdur.
O, qohumlarını Stalin təhlükəsindən
qorumaq üçün qondarma (yalançı)
addan istifadə etmişdir.
Amma amerikalı jurnalist Tom Reiss
(New Yorker, 1999, oktyabr) iddia edir ki, "Əli
və Nino"nun müəllifi islam dinini
qəbul etmiş bir yəhudidir. Tom Reissə
görə, onun adı Lev Nissembaum idi və
müsəlman olduqdan sonra Əsəd adını
götürmüşdü. Lev 1905-ci ildə
Bakıda almaniyalı zəngin bir yəhudi
ailəsində doğulmuşdu və
sonra bolşeviklərə görə
vətəni tərk edib Berlinə getmişdi.
O Əsəd adı ilə 15-dən
çox əsər yazır və nəhayət,
onun yəhudiliyi aşkar olunduqdan sonra, 1935-ci
ildə qaçıb Vyanaya gedir. Tom Reissə
görə, Lev bir alman baronunun arvadı
Elfreyd von Ehrenfelsin məşuqu imiş
və əslində, 1937-ci ilin şəraitinə
görə, Elfreyd "Əli və Nino"
romanı müəllifinin təxəllüsü
olur. Lev 1938-ci ildə İtaliyanın Rozitano
kəndinə qaçır və 1942-ci
ildə 36 yaşında orda ölür
və kəndin müsəlman qəbiristanlığında
dəfn olunur.
FAKTLAR ÇƏMƏNZƏMİNLİ
VƏ NİSSEMBAUMUN ƏLEYHİNƏ
SÖZ DEYİR
Məncə, Qurban Səidin
kimliyinin ədalətli həlli üçün
bu variantları diqqətlə analiz etmək
lazımdır.
1. Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin
bu əsərin müəllifi olması
konkret sənədlərlə rədd
olunmalıdı. Hansı səbəblərə
görə ancaq bu əsərdə qondarma
addan istifadə etməsi aydın deyil.
Almanca ilk dəfə bu əsərin Vyanada
nəşr olunması da Çəmənzəminlinin
xeyrinə söz demir.
2. Ola bilsin ki, bu əsər
bir az azərbaycanlı dissident vasitəsilə
Vyanada yazılmış və ya oraya
göndərilmiş, sonra alman dilinə
çevrilib nəşr olunub. Müəllif
qohumlarının təkidi ilə onları
bəlaya salmayım deyə, qondarma addan
istifadə etmişdir. Bu variantın əleyhinə
heç bir sənəd olmadığına
baxmayaraq, o biri variantların rəddi isə
bu variantın həqiqətə daha yaxın
olduğunu sübut edir. Əlavə etmək
lazımdır ki, "Əli və Nino"
romanı İlyas bəyin sözü ilə
sona çatır. Orada İlyas bəy
romanı nə cür ələ keçirdiyini
bildirir və sonra onu Əli xanın ailəsinə
verəcəyini vurğulayır.
3. Müəllifin Lev Nissembaum
olub-olmaması xüsusunda romanda bir sıra
ciddi və əhəmiyyətli məlumatlar
var və onların incələnməsi
gərəkdir. O məlumatlar bundan ibarətdir:
1. Birinci bölümdə Əli
bəy qeyd edir ki, onun əmisi "Əsəd-ed-Devlə"
Nəsrəddin (1848-96, İran) şahın
ətrafında vəzifə sahibi olmuş,
o isə Qacar şahlarının sarayında
baş verən hadisələrə
və əhvalatlara romanda aydınlıq
gətirə bilir. Bundan əvvəl Azərbaycan
əyalətinin başçısı
Həsən Qulu xan ilə silahdaş
olan İbrahim xan Şirvanşir (Əli
bəyin babası, Səfər xanın
atası) də Qacar şahları ilə
sıx əlaqədə olmuşdur.
Bu münasibətdən asılı olaraq
müəllif geniş siyasi və ictimai
məlumata malikdir. Bu həqiqətə
qüvvət Əli xanın verdiyi məktubun
son günündəki suala cavabdır. Müəllif
o cavabda tarixi hadisələri qalib rus baxışının
əksinə azərbaycanlı versiyasını
(Şirvanşir ailəsinin versiyasını)
təqdim edir. Bu, aydınca isbat edir ki, "Qurban
Səid" Lev Nissembaum ola bilməəz.
Ona görə ki, 1905-ci ildə anadan olmuş
və islam dinini qəbul etmiş bir yəhudi
belə bir xüsusi məlumata şahid
ola bilməzdi. O dövrdə mövcud qaynaqlardan
istifadə etmək də mümkün
ola bilməzdi, çünki şahın
ətrafında ali vəzifəyə
malik olan ancaq o məlumatlara əl yetirə
bilərdi.
Romanın 16-cı bölümündə
müstəqil Azərbaycan Respublikası
yaratmaq istiqamətində ilk hissədəki
dialoqların izahı aydınca göstərir
ki, vətənpərvər azərbaycanlılardan
başqa, o yığıncaqda əslən
azərbaycanlı olmayan (məsələn,
islam dinini qəbul etməmiş bir yəhudi)
iştirak edə bilməzdi və hətta
bir bəhai dinli azərbaycanlı o toplumda
iştirak etsə də onun ancaq vətənpərvərlik
hissləri üstün tutulur. Lev isə
o toplumda ola bilməzdi və olsaydı
da illər keçəndən sonra o, hadisələri
belə detalları ilə izah edə
bilməzdi.
2. Romanın 5-ci bölümündə
Qarabağ haqda söz gedir. Müəllif
bir yəhudi olsaydı, yəqin ki, erməninin
bu iddiası haqda başqa bir cavab verməliydi.
Bu, bir müsəlman azərbaycanlının
standart fikri kimi deyilir. Bundan başqa, müəllif
Əli xan ilə Seyid Mustafa arasında
Osmanlı qoşununun Bakıya yaxınlaşması
ərəfəsində fikir mübadiləsində
türklərin qardaş xalq olduğunu,
onların şiə imamlara xəyanətindən
üstün göstərir. Yəqin ki, islam
dini qəbul etmiş almaniyalı bir yəhudi
heç vaxt öz dini hissini milli hissdən
aşağı tutmazdı.
3. 10-cu bölümdə Birinci
dünya müharibəsi xəbərini
eşidərkən Əli xan Quran kitabına
müraciət edir və onu oxuyur. Həmçinin
Tehranda olduğu zaman farsca danışması
və şer deməsi müəllifin
fars və ərəb dillərinə
bağlılığını və
qabiliyyətini aydınca göstərir.
Beləliklə, 1905-ci ildə anadan olan
Lev Nissembaum gənc yaşda yüksək
səviyyədə Azərbaycan, rus, ərəb,
fars, alman və yəqin ki, ivriti öz ana
dili kimi bilməsi bir az həqiqətəuyğun
gəlmir. Bir azərbaycanlı aristokratın
bu dilləri öyrənmək imkanında
olduğunu "Əli və Nino" nağılından
anlamaq olar.
4. Müəllif romanın 22-ci
bölümündə İranda yerləşən
Ənzəli şəhərinin ev quruluşunu,
xalqın əhvalını xırda
detallarına qədər eynilə izah
edir. Sonra, 23-cü bölümdə Rəşt
ilə Tehran yolunu, Tehranın şəhər
strukturunu o dövrə dəqiq uyğunluqla
təsvir edir, həmin dövrdə saraylarda
və xalq arasında hakim olan etik normaları
bir tarixçi kimi yazır. Müəllif
detallara davam edir və 24-cü bölümdə
Tehranda siyasi mərkəzdən xəbər
verir.
Romanda yazılan əhvalatlara
diqqət yetirilərsə, aydınca
görünür ki, Lev Nissembaum belə bir
roman yaza bilməzdi. Belə dəqiq detalları
vermək üçün o hadisələrdə
iştirak etmək lazımdı və
Lev Nissembaum nə yaşına, nə
də sosial imkanlarına görə bunu
edə bilməzdi.
Lev Nissembaum islam dinini qəbul
etmişdisə, nədən onun romanında
Əli xan heç zaman namaz qılmır
və ya Nino və Nacarariyan ilə mübahisədə
dini arqumentlərdən istifadə olunmur?
Bu romanın yəhudi Lev Nissembaum
və alman qadın Elfreyd von Ehrenfelsin bilik
məhsulu olduğuna dair iddialar da (Matt Nesviski,
"Yeruselim post" qəzeti, yanvar, 2001)
həmin yuxarıdakı qeyd olunan səbəblərə
görə rədd olunmalıdır.
Buna əlavə olaraq Elfreyd öz əsl
adından yazılarında istifadə
etmişdir. Lev Nissembaumun kim olduğuna gəldikdə
isə, yəqin ki, Cenia Qraman (ilk dəfə
romanı alman dilindən ingilis dilinə
çevirib) və Tom Reiss demişkən,
o, həmin Əsəd bəy olmuş
və onun yazıları bioqrafik xarakter
daşıyır.
İndi isə Cenia Qraman yenə
də başqa bir romanın 1938-ci ildə
Qurban Səid tərəfindən yazıldığını
iddia edir (The Girl from the Golden Norn, Noyabr 2001).
Roman Qurban Səidin müəllifliyi ilə
dərc olunur və burada bir türk qızının
Berlin şəhərindəki məhəbbət
əhvalatından söz açır.
Asiadeh Anbari (bir türk paşa qızı)
birinci dünya müharibəsindən sonra
Berlində olarkən bir alman həkimə
(Dr. Hass) aşiq olur və yenidən bu
iki fərqli kültürlər arasındakı
ziddiyyətləri izah edir. Bu əsərdə
ifadə olunan qəm-qüssə və
bəlalar "Əli və Nino" kimi
güclü deyil. Məncə, bu roman ilə
"Əli və Nino" arasında çox
fərq var və həmin şəxsin
bu iki romanın müəllifi olması
mümkün deyil. Məsələn, yazılan
metaforalar və həyəcanlı səhnələrin
izah formasını göstərmək
olar. Həmçinin Azərbaycan qaydaları
və ənənələrinin Türkiyə
qaydalarından fərqli olduğu müəllif
üçün belə bir imkanı yarada
biblməz. Əlbəttə, təbiidir
ki, kitabı çox tirajla satılsın
deyə Cenia bu iddianı irəli sürmüş
olsun.
O da aydındır ki, qeyri-qanuni
təşəbbüslərə qarşı
"Əli və Nino" romanının
əsl yazarı qanuni mərkəzlərə
müraciət etməyəcək. Həqiqətən,
ola bilsin ki, bu yeni romanın müəllifi
Əsəd bəy olsun, amma bu iddia da şübhə
altına alınmalıdır...
...Məncə, Qurban Səid
kim olduğunu ədalətlə həll
etmək üçün bu variantlari diqqetle
analiz etmək lazımdır.
1- Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin
bu əsərə müəllif olmasını
konkret sənədlər rədd edir.
Doğrudu ki Çəmənzəminli
Müsavatın hakimiyyət dövründə
Avropada səfir olub və alman dilində
danışıq qabiliyyətinə
malik olub. Amma, hansı səbəblərə
görə ancaq bu əsərdə qondarma
addan istifadə etməsi aydın deyil.
Almanca ilk defe bu əsərin Vyanada nəşr
olunması da Çəmənzəminlinin
əleyhinə tamam olur. Buna əlavə,
heç bir sənəd Çəmənzəminlinin
alman dilinə bu vüsətdə bacarığı
haqda əldə yoxdur.
2- Ola bilsin ki, bu əsər
bir azərbaycanlı dissident vasitəsi
ilə Vyanada yazılmış və
ya oraya getirilmiş və sonra alman dilinə
çevrilib və nəşr olunub. Müəllif
qohumlarini təhlükəyə salmasın
deyə, qondarma adından (Qurban Səid)
istifadə etmişdir. Bu variantin lehinə
heç bir sənəd olmadığına
baxmayaraq, o biri variantlarin rəddi isə,
bu variantin həqiqətə yaxın
olduğunu daha sübut edir. Əlavə
etmək lazımdır ki, ”Əli
və Nino” romanı İlyas bəyin
sözü ilə sona çatır. Orada
İlyas bəy romani nəcür ələ
keçirdiyini bildirir və sonra onu Əli
Xanın ailəsinə verəcəyini
vurğulayır.
Bəzi məlumatlara görə,
Ceyhun Hacıbəyli ve Əbdürəhim
bəy Haqverdiyev hər ikisi da alman dilinə
o qədər bacarığı varıydı
ki bu romanin müəllifi ola bilsin. Hətta
Əbdürzhim bəy almanca hekayələr
yazırmiş. Burada diqqətə layiq
budur ki, həm Ceyhun bəy və həm
də Yusif Vəzir Avropada olarkən Lev
Nissembaum (Əsəd bəy) ilə əlaqədə
olmuşdur. ”Əli və Nino”
əl yazısı kimi orda alman dilinə
çevrilib və neşr olunması və
ya indiki neçə nəfərin əməkdaşlığı
ilə hazırlanması da aydın deyil.
3- Müəllif Lev Nissembaum (tək
başına) olmamasi üçün bir
sıra ciddi və əhəmiyyətli
məlumatlar romanda vardır ki onların
incələnməsi lazimdir. O məlumatlar
bundan ibarətdir:
- Birinci bolumdə Əli bəy
qeyd edir ki, onun əmisi ”Əssəd-əd-Dəvlə”
Nasr-əd-Din (1848-96, Iran) şahin ətrafında
vəzifə sahibi olmuş....